berkawan-ness

bismillah.

hmm. sy mmg suka berkawan dan buat kawan. tp sb sy dalam "jalan itu". so org fikir sy berkawan sb sy nakkan sesuatu dari diorg. takpe lah..bak kata org,

"ikhlas itu umpama semut hitam yg berjalan atas batu yg hitam di hari yg mlm" kan.. :)

tp mak sy mmg penah cakap, org mmg berkawan ngan kita sebab dia nakkan sesuatu dari kita. hmm. but insya allah im not like that.

firstly, sy suka berkawan sb sy rasa best melebarkan network friendship sy.

yes i want my network to be like this! or even greater! =D

thani ishi, sy suka sebab..entah? seronok? kenal ngan org baru..carik minat yg sama..

it's even sweeter if it's based on lillahi ta3ala =)

last but not least, sy mesti pupuk, suka berkawan lillahi ta3ala..

usually berkawan lillahi ta3ala ni, sy senang dpt bila berjumpa dgn akhawat2..sb kita tau, kenapa kita berkumpul..kerana ikatan aqidah..ntahla, kejap je boleh jatuh sayang :')

hmmm..sort of like this? hehe..

why im writing out this stuff? hmm..

sbb sy sedih..ada orang meragui sy..heh..ntahla..sedihla.. :)

sy pun macam manusia biasa..bila org lari2 dari kita, sy pun ada ego untuk taknak tegur atau mencari..sebab bila kita tanya2 khabar, dia lari sebab dia rasa kita tanya sebab nakkan something..padahal sy mmg tanye sebab saje2 je..bosan2..daripada tegur lelaki yg kita tak kenal, baik la tegur akhawat kan?

lg satu, bila sy berkawan dgn seseorg tu sepenuh hati, mmg sy syg lah. tp bila kwn tu abandon sy, mmg hancur la hati. ade kawan penah pesan, bila berkawan tu, dont put yourself in too much. biasa2 je.
huuu..tp sy bila da syg tu, hmm mmg syg la-_- what to do -_-....

am i being melancholic too much for this matter? where goes my sanguinity?

ye sy mmg pelik. sanguine-melancholy 50-50. org kata split personality. haha.